شعرها

اینک برمی‌خیزم، و به شهر خواهم رفت

به کوی و برزن خواهم جست

آنکه …

کسی که خواسته

جهان طوری بماند

که هست

-نمی خواهد

جهان باقی بماند…

۱. دی یپ

باز همان جزر واپسین
سنگ‌ریزه‌های مرده‌ی ساحلی
بازگشت و …

آتش‌نشان کی‌ست؟

همان همسایه‌ی دیواربه‌دیوار،

مرد مردی با یاد و خاطره‌ای از کودکی …

در این لحظه، در این ارتفاعات نم‌ناک،
وقتی که خواب را می‌طلبم
و بی‌هدف …

وقتی بربرها می‌رسند

بر خاک بخوابان مردگان را! بر آنان، چندان مویه مکن!

حد …

حالا کوری را می‌شناسم:
فقط آینه‌ دیدن است.

در ظلمات
آن‌جا که همه‌چیز بی‌نیاز …

 
برکشان چشمانت را به سوی آسمان
بگذار ابروانت ابرها را از رخ ماه …

بی‌کم و کاست چنین می‌گویند از فیدل
راه‌بلدی بزرگ که مشعل تاریخ را …

هر شـعـر

          مـيل به گـمـنامي دارد

                                    و مـرگ نـیز

هرشـعراز عـشـق مـيگويد

                           و مرگ …

زنبور! چشم‌به‌راه توام
دیروز بود به دوستی
می‌دادم این خبر
که «دگر رسیده وقت …

اکنون برایت می‌گویم خورشید چگونه طلوع کرد
در هر دم تاری ابریشمین
برج‌ها در …

دور از دسترس صبح
و دور از دسترس ظهر
ایمن در حجره‌های مرمرینشان خفته‌اند…

آسمان‌ها نمی‌توانند رازشان را نگه دارند
به تپه‌ها می‌گویند
و تپه‌ها به باغ‌ها
و …

در شب اعدام

یکی مرا با پزشکِ قانونی اشتباه گرفت

گفتم «خبرنگارم… مطبوعاتی هستم»…

شکوه مردم مترو
در آن غروب شنبه،
وقتی به‌رغم شتاب زمان
در را برای …