خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry

«اگر نمی‌توانی باران باشی ای عشق من درختی باش درختی شاداب و سبز، درختی باش! و اگر نمی‌توانی درخت باشی ای عشق من صخره‌ای باش صخره‌ای خیسِ شبنم صخره‌ای باش! و اگر نمی‌توانی صخره‌ باشی ای عشق من ماه باش ماهی که عاشقی به رویا دیده‌است …

مرد به زن می‌گوید: بر لبه‌ی مغاک منتظرم باش! زن جواب می‌دهد: بیا این‌جا! من خود مغاکم!

به مرگ: تانکی را می‌شناسیم که تو را فرستاد. و دقیقن می‌دانیم چه می‌خواهی. پس برگرد به همان‌جایی که از آن آمده‌ای با یک حلقه‌ی عروسی. به سربازان بگو متاسفم. به افسران بگو متاسفم. بگو آن تازه‌عروس و تازه داماد تو را حین تماشایشان گرفتند و …

و تو ای مرگ و تو ای آغوش تلخ فنا، بیهوده‌‌است بکوشی دل‌واپسم کنی. آن قابله بی‌‌درنگ دست به کار می‌شود‌ و آن دستهای مجرب را می‌بینم که می‌فشارند و می‌پذیرند و یاوری می‌کنند، به آستانه‌ی آن درهای نفیس منعطف تکیه می‌دهم، و نشان می‌کنم مجرای …

هرگز او را غرقه به خون خویش ندیده‌بودم. بر کف اتاق خون را ندیده‌بودم. به دیوار تکیه داده‌بود و چای بابونه می‌نوشید و برای فرداهایش نقشه می‌ریخت. مادر چنین گفت.

کاملن. آن‌گاه، زندگی! کاملن. آن‌گاه، مرگ! کاملن، آن‌گاه، همه! کاملن، آن‌‌گاه، هیچ! ‌ کاملن، آن‌‌گاه، جهان! کاملن، آن‌‌گاه، خاک! کاملن، آن‌‌گاه، خدا! کاملن، آن‌‌گاه، هیچ‌کس! کاملن، آن‌‌گاه، هرگز! کاملن، آن‌‌گاه، همیشه! کاملن، آن‌‌گاه، طلا! کاملن، آن‌‌گاه، دود! کاملن، آن‌‌گاه، اشک! کاملن، آن‌‌گاه، خنده! کاملن!

در لیما… در لیما باران می‌بارد آب کثیفِ یک رنج چه مرگبار! باران می‌بارد از روزنه‌ی عشق‌ات. خودت را به خواب مزن، آوازه‌خوانت را به خاطر بیاور. که دیگر درمی‌یابم… درمی‌یابم معادله‌ی انسانی عشقت را. رعد می‌غرد در سرنای صوفیان و در جواهر خروشان و تقلبی، …

امشب بر دو تخته‌ی خمیده‌ی بوسه‌ام خود را مصلوب‌کرده‌ای‌ ای یار. و رنج‌ات با من گفته‌که مسیح گریسته است این‌که «جمعه‌‌‌ی نیک»ی هست لطیف‌تر از آن بوسه. در این شب شگرف که چندان نگاهم کرده‌ای شادان است مرگ و در استخوانش آواز خوانده است. هبوط دوم‌ام …