در این شب شگرف

امشب
بر دو تخته‌ی خمیده‌ی بوسه‌ام
خود را مصلوب‌کرده‌ای‌ ای یار.
و رنج‌ات با من گفته‌که مسیح گریسته است
این‌که «جمعه‌‌‌ی نیک»ی هست
لطیف‌تر از آن بوسه.

در این شب شگرف که چندان نگاهم کرده‌ای
شادان است مرگ و
در استخوانش آواز خوانده است.
هبوط دوم‌ام
و انسانی‌ترین بوسه‌
در این شب سپتامبر
مقرر گشته‌است.

کنار هم می‌میریم ای یار
چسبیده به هم،
آرام آرام
تلخای والایمان خشک خواهد شد
و لبان بی‌جانمان سایه را لمس خواهد کرد.

در چشم‌های مقدس‌ات
حسرت نخواهد بود دیگر
و تو را نمی‌رنجانم دیگر.
و هر دومان می‌خوابیم
در یک گور
مثل یک برادر و خواهر.

* جمعه‌ی نیک، روز مقدسی‌ست در آداب مسیحیت، به یاد مصلوب‌شدن عیسی مسیح، که بسیاری بر این باورند که در یک جمعه رخ داد.