خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry

اثری از:لارش گوستاوسون، سهراب رحیمی   آن کلمه‌ی عجیب و غریب را در خواب می جستم و اصلا نمی‌توانستم پیدایش کنم وقتی خواب یک ماهی / با چشم‌های قرمز دیدم بیدار شدم. با نان جویده و قلاب خمیده شکارش آسان بود خیلی کندذهن تر از مرواریدماهی‌های …

شبی که ترا گم کردم کسانی پنج خوان اندوه را نشانم دادند گفتند، از این سو برو آسان است رفتن، زود یاد می‌گیری به همان زودی که بعد از قطع پاهایت یاد گرفتی  از پله‌ها بالا بروی و این طور شد که بالا رفتم. انکار خوان …

گفتی که نمی‌خواهی در لس‌آنجلس بمیری. سی ساله بودی و موهایت سرخ بود. من این‌طور فهمیدم که نمی‌خواهی در لس‌آنجلس زندگی کنی. نمی‌خواهم در هیچ‌کجا بمیرم، برایت نوشتم. از لس‌آنجلس تا دوزخ فقط یک بزرگراه است که تو هر روز از آن می‌گذری.

دوست دارم قبرم در یک پارک باشد، از قبرهای دیگر خیلی دور نباشد، پر از پرنده و بچه‌هایی که بر چمن‌ها بازی می‌کنند. سنجابی که بر آن راه می‌رود و بالنی که بر آن پرواز می‌کند. این را هم دوست دارم که بیایی و با من …

تک‌شاخ‌ها و غول‌های یک چشم. شاخ‌های طلایی و چشم‌های سبز. بر نشیب در تحیر عظیم جیوه‌ی بی‌لعابِ دریا را نقاشی می‌کنند. تک‌شاخ‌ها و غول‌های یک چشم. یک مردمک و یک قدرت. چه کسی تردید می‌کند در تاثیر موحش این شاخ‌ها؟ پنهان کن اهدافت را ای‌طبیعت!

رازیانه، مار و نیِ بوریا. عطر، ردپا و سایه‌روشن. هوا، خاک و تنهایی. (نردبان به ماه می‌رسد.)

در ماه سیاهِ سارقان مهمیزها آواز سر می‌کنند. اسب سیاه کوچک، سوار مرده‌ات را کجا می‌بری؟ مهمیزهای سختِ رهزنی ساکن که افسارش را گم کرده‌است… اسب سیاه کوچک، چه عطر گل چاقویی! در ماه سیاه، دامنه‌ی سیررا موره‌نا خونین بود. اسب سیاه کوچک، سوار مرده‌ات را …

می‌دانم که بهترین‌های فضا و زمان در دستانِ من است، و نه هرگز پیمانه‌ام کردند و نه پیمانه خواهم شد. سفری ابدی را پیاده می‌پیمایم، (همه بیاید و بشنوید) نشانه‌هایم کتی‌ست ضدباران، کفش‌های خوب و عصایی بریده از جنگل، در صندلی من، هیچ یک از دوستانم …