خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry

وقتی ما را تعقیب می کردند من هم یکی از شما بودم حالا اگر شما خود تعقیب گر شوید چگونه می توانم یکی از شما باشم؟ دوست داشتید مثل آنهایی باشید که شما را می کشتند حالا دقیقا همانند آنهایید از چنگالِ خشونت جان سالم به …

. . هرگز مرگ را نشناختم تا آن‌زمان‌که دیدم آن بمبارانِ اردوی پناهندگان را جایِ افتادن بمب‌ها پُر بود از پاهای تکه‌تکه و  نیم‌تنه هایی از‌هم‌گسسته اما بی‌نشانی از چهره‌یی تنها نقشِ جیغی محو . هرگز درد را نشناختم تاوقتی که دختری هفت ساله محکم دستان‌ام …

اجازه بده از دیگران دور شویم حالا در خلوت در کنار هم هستیم آیا از تشریفات صرف نظرمی کنی؟ بیا! حالا به من چیزی را تسلیم کن که تا به حال به کسی داده نشده است به من همه ی قصه را بگو به من آن …

با آدم ها از صلح حرف زدن و همان زمان به تو فکر کردن از آینده گفتن و به تو فکر کردن از حق حیات گفتن و به تو فکر کردن نگرانِ همنوعان بودن و به تو فکر کردن همه یِ این ها آیا ریاکاری است؟ …

فكر مي كنم مي دانم  اينجا جنگلِ چه كسي ست اگر چه خانه اش در روستاست مرا نمي بيند كه اينجا ايستاده ام و جنگلش را كه از برف لبريز مي شود نگاه مي كنم براي اسب كوچكم شايد عجيب باشد: توقف در در جايي كه …

او را از زمانی می‌شناختم که هنوز محمود درویش زنده بود. هر دو دل‌هامان با محمود و فلسطین می‌تپید. حالا دیگر بیشتر از دوازده است که دوستانِ هم‌ایم. در تمام این سال‌ها شاهد رنج‌هایش بودم. در تمام این سال‌ها همیشه کنارِ بغض‌های من بود. چه بمباران …

        وَ همان روزها بود… شعر سر رسید به جست و جوی من. نمی دانم، نمی دانم از کجا آمد، از زمستان یا که رودی نمی دانم چه گونه و کجا نه اصواتی بودند، نه کلماتی و نه سکوت، لیکن از خیابانی که …

می خواهم با کسی بروم که “من دوستش می دارم” نمی خواهم هزینه ی این همراه شدن را حساب و کتاب کنم یا اینکه به خوبی و بدی اش فکر کنم حتی نمی خواهم بدانم دوستم دارد یا نه فقط می خواهم با آن کسی بروم …