حرف زدن

با آدم ها
از صلح حرف زدن
و همان زمان به تو فکر کردن

از آینده گفتن
و به تو فکر کردن
از حق حیات گفتن
و به تو فکر کردن
نگرانِ همنوعان بودن و به تو فکر کردن

همه یِ این ها آیا ریاکاری است؟
یا حقیقتی است که آخر بر زبان می آورم؟