خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry

دیگری‌ست شاید دیگری‌ست زنی که خود را بازمی‌یابد گیسوانش را، لباس‌اش را، عاداتش را زنی که حالا دوباره به دست می‌آورد قدش را وزنش را و پس از ادوار لطافت و شهوت بیرون می‌رود از در کامل و ناب و دیگر دنبال دانستن نیست نیازی ندارد …

احساس من به تو سخت پیچیده ا‌ست. از جنس گل‌های سرخی نیست که در هوا باز می‌شوند از جنس گل‌های سرخی‌ست که در آب گشاده می‌شوند. احساس من به تو، همین که می‌چرخد و می‌شکند با اشارات بسیار تو یا با کلمات آشفته‌ات یا بعد که …

بیچاره عشق من به باورت آن‌گونه بود نمی‌دانستی. غنی‌تر بود از آن و فقیرتر بود از آن زندگی بود و تو با چشمان بسته کابوس‌های خود را دیدی و برزبان آوردی زندگی را.

ای شب، معمای منظومه‌ی شمسی را تو می‌گشایی ، پاسخ مستور آن نوساناتی تو که دریا و زمین را به آهنگ می‌کنند‌، مادر رویاها، آن‌جا که هر معرفتی سر می‌گیرد.

* پیر می‌شویم، جمعه‌ها بیشتر از همیشه . * چون آرام می‌بوسید، عشق‌هایش بیشتر دوام می‌آوردند. * گل‌های سرخ شاعرانی هستند که می‌خواستند گل سرخ باشند. * میان ریل‌های راه آهن، گل‌های خودکشی می‌رویند. * نویسنده کسی‌ست که می‌داند کلمات از دست‌ها بیرون می‌آیند. * اگر …

شاعر تنم من و شاعر جان، لذت بهشت با من است و رنج دوزخ، نخستین را پیوند می‌زنم به خود و تکثیر می‌کنم‌، دیگری را برمی‌گردانم به زبانی نو. شاعر زنانم من و شاعر مردان و می‌گویم که بزرگ است زنانگی و بزرگ است مردانگی و …

مال تو ام مثل هوای عصر تابستان آغشته به عطر غنچه‌های زیزفون مثل کوهِ درخشانی از برف در نور ماه بی تو من درختی بی‌برگم زخمی تندبادِ بی‌بهار عشق توست هوای هستی‌ام چیست جزیره بی‌دریا؟  

  زنده‌ای؟ لمس‌ات می‌کنم لغزنده‌ای مثل ماهی دریا با تور خود می‌پوشانمت چه‌ای — به دام افتاده‌ای؟