خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry

سیاه‌پوست کنار کشتزار نیشکر! یانکی بالای کشتزار نیشکر! زمین زیر کشتزار نیشکر! خون که از ما می‌رود!

یک رویا نبود، به چشم دیدم‌اش: برف می‌سوخت!

پسرکان از راه زمین می‌روند و دخترکان از راه هوا! از راه رویا هیچ‌کس. هیچ‌کس، هیچ‌کس، هیچ‌کس از راه رویا هیچ‌کس. پسرکان از راه ساحل می‌روند و دخترکان از راه آب. از راه رویا هیچ. هیچ‌، هیچ، هیچ از راه رویا هیچ. پسرکان از راه آفتاب …

گیسوانت را خواهم نوشید و چشم‌ها را خواهم بست. همچنان خواهی فرستاد گیسوانت را خیسِ بوسه‌ها.

پرنده؟ پرندگان؟ فقط یک پرنده‌‌ی تنها در دنیاست که با هزار بال می‌پرد و می‌خواند با تحریرهای بی‌شمار، همیشه تنها؟ آینه‌اند آسمان و زمین؟ هوا آینه‌ی هواست و پرنده‌ی بزرگ فقط تنهایی‌اش را تکثیر می‌کند در هزار تجلی؟ (برای همین پرندگان‌اش می‌نامیم؟) یا شاید یک پرنده …

شاهدخت زندانی هیچ، شاهدخت زندانی بخت، شاهدخت زندانی مرگ، شاهدخت مغاک میان نگاه. شاهدخت شب شمشیر، شاهدخت شب ساکن، شاهدخت شبی که می‌ریزد، شاهدخت بی‌عشق و عاشق. نورِ اندوهِ شه‌دختی‌ات در وضوح این سوگ می‌درخشد در نوری که نه آغاز دارد و نه انجام می‌پذیرد. نورِ …

منم آن مردی که کمک می‌رسانم به بیمارانی از پاافتاده که نفس‌نفس می‌زنند و بدان مردان زورمندِ ایستاده حتی بیشتر کمک می‌کنم. شنیده‌ام هرآنچه از عالم می‌گویند شنیده‌ام و از پس چندین هزارسال شنیده‌ام بسیارخوب! در مجموع بد نیست اما آیا این همه است؟ به تجلیل‌ …

ای جوانانی که هرگز مونسان زندگی‌ام نبوده‌اید خداحافظ! وی جوانانی که هرگز مونسان زندگی‌ام نخواهید بود خداحافظ! مجال یک زندگی بی‌گدار از هم جدایمان می‌کند: یک‌سو جوانیِ آزاد و پرخنده، دیگرسو پیری نامهربان و موهن. به گاه جوانی نمی‌دانستم چگونه به زیبایی نگاه کنم، بخواهم‌اش، تصاحب‌اش …