بایگانی نوشته‌های والت ویتمن

اجازه بده از دیگران دور شویم
حالا در خلوت در کنار هم هستیم
آیا …

هجوم می‌آورد شاهین خالدار و
متهم‌ام می‌کند،
و شکوه می‌کند از پرگویی و پرسه‌ی …

و تو ای مرگ
و تو ای آغوش تلخ فنا،
بیهوده‌‌است بکوشی دل‌واپسم کنی.…

می‌دانم که بهترین‌های فضا و زمان در دستانِ من است،
و نه هرگز پیمانه‌ام …

وقتِ آن است که خود را شرح دهم
– بیا بپا خیزیم.

آن‌چه را …

ای کشیشان تمامی زمان‌ها در سراسر جهان هیچ خوارتان نمی‌دارم
بزرگتر‌ترین ایمان‌هاست ایمان من …

ندایی در میان جمعیت،
صدای من، رسا و فراگیر و قاطع.

بیایید کودکان من،…

منم آن مردی که کمک می‌رسانم
به بیمارانی از پاافتاده که نفس‌نفس می‌زنند
و …

ای جلوه‌گری پرتو آفتاب
مرا به بهره‌ی گرمایت نیازی نیست،
کنار برو!
تو تنها …

او کیست، آن وحشیِ مشفق سیال؟
منتظر تمدن ایستاده است یا بر گذشته از …

قصاب جوان لباس‌های سلاخی‌اش را از تن در می‌آورد،‌
یا چاقویش را تیز می‌کند …

بیست و هشت مرد جوان در ساحل شنا می‌کنند
بیست و هشت مرد جوان، …

از پیرانم من و از جوانان،
از ابلهان چنان‌که از فرزانگان
بی‌مراعات دیگران و …

پرتوان می‌آیم
با موسیقی،
با شیپورها و طبل‌هایم،
مارش می‌نوازم نه فقط برای فاتحان…

شاعر تنم من و
شاعر جان،
لذت بهشت با من است و
رنج دوزخ،…

آن‌جا کیست؟ مشتاق و بی‌شرم،
رازورز و عریان:
چگونه توان برمی‌گیرم
از گوشتی که …