بایگانی نوشته‌های مودب میرعلایی

اگر در حال غرق شدن بودی، برای نجات تو می آمدم،
در پتویم می …

مادرِ مادربزرگم سلطانا اورسویچ
شناور در آسمان بر ننویی چوبی
و سوار بر …

وقتی هیچ کس ما را دوست ندارد

شروع می‌کنیم

مادرهایمان را دوست بداریم

 …

آتش،از چهارگوشه تابستان شعله می کشد

 جنگل اقاقی‌ها مستانه سبز می شود

روحِ سبز …

* به همراه نقدی از خوس میداخ

مثل  وقتی که ماشینی مدتِ زیادی زیر …

بزرگترین گناهی را که یک انسان می تواند مرتکب شود
مرتکب شده ام ، …

ده سال صبوری

برای ساختن این کلبه‌ی کوچک.

حالا، بادِ سرد در نیمی از …

آلوهایی را که

در یخچال بودند

خورده ام

و اینکه تو شاید …

کبوتر اشتباه کرده است.
چه اشتباهی.
سوی شمال رفت، به جنوب رسید.
فکر کرد …

مثل بارانی نرم
مثل گذشتن آرام قایقی تفریحی
در بامدادان از کنار نی‌ها و …

اگر می‌خواهی بعد‌ها
با دوستانت یا تنها بخندی
حالا باید عکسی بگیری

دیشب من …

مقاومت با حرف‌های بزرگ شروع نمی‌شود
بلکه با کارهای کوچک
مانند خش‌خش آرام طوفان …

حالا اینجا در امتدادِ آب ممتدِ عمیق
که فکر کردم فکر کردم که تو …

پرسیدم هنوز دوستم داری
و تو پس از سکوتی طولانی
گفتی «نگاه کن» «دور …

در زیر چراغ، دور میز
ساکت غذا می‌خوریم: دستاهایمان
به مانند لکه‌های سفید می‌آیند …

همانطور که این جزیره از آنِ مرغان دریایی‌ست
و مرغان دریایی از آنِ فریادهایشان…