بزرگترین گناهی را که یک انسان می تواند مرتکب شود
مرتکب شده ام ، خوشبخت نبوده ام.
بگذار بهمنِ یخ زدهِ بیرحمِ نسیان
مرا در کام خود فرو برد،نابود کند، بی شفقتی.
پدر و مادرم مرا برای زیبایی و
بازی شگفت انگیز زندگی به دنیا آوردند،
برای زمین ، آب ، آتش و هوا
من به آن ها خیانت کردم از این رو که خوشبخت نبودم
و آرزوی نخستین آنها برآورده نشد.
ذهن من خود را وقف لجاجتِ متقارنی برای هنر کرده است
که دمیدن در حباب است ، من بزدل بودم.
آن ها شجاعت را به من آموختند.
و من آن را پس زدم، آنچه بیش از هر چیز مرا دنبال می کند:
من انسانی نگون بخت بوده ام.
چقدر عالی بود. سالهاست هرگاه که دلتنگم خانه ی شاعران را دق الباب میکنم.
خیلی خوب بود .مرسی از بورخس و شما.واقعا تکید
بسیار زیبا…
بزرگترین فرق میان من و تو این است که
تو تصور می کنی رستگاری را یافته ای
و همین تصور نجاتت می دهد؛
و من گمان می کنم که رستگاری وجود ندارد
و همین مایه ی نجاتم می شود!
سلام و تشکر فراوان از سایتتون . استفاده از مطالب سایتتون با ذکر منبع مشکلی نداره ؟
مایه دلگرمی هم هست. ممنون.
سلام و خسته نباشید به همه دست اندرکاران سایت من امروز اولین بار بود که به سایتتون سر زدم و واقعا لذت بردم “از هر نظر زیبا بود چه مطالب سایت چه نحوه طراحی سایت”یه پیشنهاد داشتم از شاعران معاصر کردستان هم شعر بزارین مثل شیرکو بیکس” لطیف هلمت”رفیق صابر” قباد جلی زاده”جلال ملکشاه”عبدالله پشیو”و دهها شاعر نوپرداز که واقعا شعرهاشون معرکه ست”البته کمتر ترجمه شده آثارشون ولی روز به روز داره بهتر میشه” بازم ممنون از سایت خوبتون
چقدر صمیمی ست این جا , سپاس از زحماتتون
بهتر از خوب…