بایگانی نوشته‌های آدام زاگایفسکی

بعد از ظهرهایی طولانی وقتی که شعر ترکم گفت
رودخانه با شکیبایی جریان یافت، …

به باربارا تورونچیک

آیا تو عشق می‌ورزی به کلمات مثل شعبده بازی خجالتی که …

تو باید تمامِ سنگینیِ دنیا را به دوش بکشی
تحملش را آسان‌تر کنی
مثل …

شعر به دنبال تلالو است،
شعر جاده‌ای شاهانه است
که ما را به دوردست‌ها …

بینِ کامپیوتر، و مداد، و ماشین تحریر
نصفِ روزم می‌گذرد. یک روز، همین هم …

بکوش که این دنیای ناقص را ستایش کنی
روزهای دراز ماه ژوئن را به …

شعری چینی می‌خوانم
نوشتۀ هزار سال پیش

نویسنده از باران می‌گوید
که همه شب …

مثلاً با کسی که دیگر نیست
یا فقط روی کاغذ زرد نامه‌ها حاضر است.…

دوستانم در انتظار من
لبخندی محزون بر چهره دارند.

لبهایشان
لبهای سالخورده‌شان می‌گویند

– …

موسیقی که با تو شنیدم
موسیقی دیگری بود
و خونی که در شریانهای ما …

توفان، موهای طلایی داشت با رگه هایی از سیاه
با صدایی بی زیر و …

میان کامپیوتر، یک مداد، و یک ماشین تحریر نیمی از روزم می‌گذرد. یک روز …

بلند بودند آن عصرهايی که شعر مرا ترک کرد. رود محتاطانه جاری بود، سقلمه …