بایگانی نوشته‌های گونار اکلوف

میلاد ساده است
خودت می‌شوی.
مرگ ساده است:
دیگر خودت نیستی.
می‌شود کاملن …

به ضمیرم می‌خوانم‌ات
از گور فرا می‌خوانم‌ات!
یک‌روز زدودی از من
خاطراتم را …

گلوله‌ای قالب ریخته‌ام برایت
تا به تو در قلب‌ام شلیک‌ کنم
گلوله‌ای سنگی…

عشق یک جراح است
می‌تواند جسمت را چون چاقوی جراحی ببرد
می‌تواند دلت …

شاهد اندوه خویشی و آرزوی خویش
آینه‌‌ای و در همان لحظه تصویر خویش
تنیده …

تنها و بی‌کسی؟
خب، باش!
یه قطار معرکه گیرت میاد
اون آخراش.…

این حکایت را پایانی نیست
آغاز می‌شود همان‌جا که پایان می‌گیرد
و انسان در …

مادر!
می‌دانم مرا به چه فروختی:
به آن دروازه‌ی بلند
که مرگش می‌نامند.
آن‌جا …

نقش سیاه
در قاب نقره شرحه‌شرحه شد به بوسه‌ها
نقش سیاه
در قاب نقره …

به یک فروشنده‌ی بند کفش برخوردم
پایین کوچه‌ای در بازار
می‌خواست به من بند …

نور ماه بر دیوار سفید
و دوباره گفت:
«پس دیگر سایه‌ی تو نیستم؟»
جواب …

می‌گذارم آرایشگر
هرچه به جا مانده از چشم‌هایم را بردارد
و بسوزاند چرک‌ها را…

با تو حرف می‌زنم
از تو حرف می‌زنم
از اعماق خویش
می‌دانم که جوابی …

در خیالم صدایی شنیدم:
– عشق من! همه‌ی پیازو می‌خوای
یا یه تیکه‌شو؟
و …

بازوانت را لمس می‌کنم
به دور خود
نامرئی اما حاضر.
اجازه دادی ببوسم
یکی …

چنان که دریا تعقیب‌ام کرده باشد
و بازوانش را
پرتات کرده‌باشد به سویم
در …