بگذار جهان باز زاده شود | فرانسیس پونژ

بگذار جهان باز زاده شود | فرانسیس پونژ

حسین مکی‌زاده شعرها


اثری از :

جامعه، فرد، طبیعت، هر سه آشوب‌اند (گرداب‌وار و آشوب)

۱. جامعه، کندوی آشوب است: اردوی تجمیع، کوره‌ی مُرده‌سوزی، اتاق گاز، زندان، سردخانه.

۲. فرد (آدمی) رقّت شدّت-آشوب است (جیاکومتتی).

۳. طبیعت (جهان بیرون) ماده‌ی ضخیم آشوب است.

آشوب گذشته و آینده، از گور و سرآغاز، از تجزیه جسدها و کرم‌ها (در غلاف انرژی)

طبیعت است: آشوب-پرورده.

آری بیا در این غوطه بزنیم [چه خود بداند یا نه، هر فرد، هرشخصی به گونه‌ای مقدر به او باز می‌گردد (با زندگی، با مرگ)]. مرگ و زندگی دوباره. (بگذار جهان باززاده شود، این ظریف‌ترین چیز)

 

پاریس، ۲ اوت ۱۹۵۱
‌

درباره‌ی حسین مکی‌زاده

حسین مکی زاده تفتی. مترجم آثار تد هیوز، هرولد نورس، فرانسیس پونژ، آلن گینزبرگ، دیگر شاعران نسل بیت و .... که هیچ کدام از آثارش اجازه‌ی چاپ نیافته است. او شاعر و مترجمی کهنه‌کار است که سال‌ها در زمینه‌ی شعر جهان مشغول به تحقیق و ترجمه بوده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

تمام حقوق در اختیار بنیاد بامداد، سایت رسمی احمد شاملو، خانه‌ی شاعران جهان و مترجمان سایت است. هرگونه استفاده از شعرها و نوشته‌های این سایت برای هوش مصنوعی ممنوع و قابل پیگرد قانونی‌ست.