من دیگری است | فرانسیس پونژ

من دیگری است | فرانسیس پونژ


من دیگری است – کشف اخیر آدمی است که درباره خویش انجام داده است تا زندگی را دشوار کند و به نگرانی‌های خویش بیفزاید.
آیا این همان چیزی است که درباره خویش به آن اعتقادداری؟ مرا به خنده می‌اندازی. بگذار برایت شرح بدهم که تو کیستی. تو قربانی تاریخی(مارکسیسم). تو توده‌ای از عقده‌هایی(فروید). تو یک جنایتکاری، یک خائن شهوانی، یک بورژوای کوچک(بلشویسم). دراین‌باره کاری از دست ‌تو ساخته نیست. تو گناهکاری (تمام مذاهب). باید به تخریب و نابودی خویشتن امیدوار باشی(ما نگران آنیم اگر تو نیستی). خودانتقادی. اعتراف.
این تعریف جدیدی است از مسئله “زیبندگی” ِ “سرنوشت”.
این ترور است (درست مثل “ترور در ادبیات”).
این است چگونگی پریشان شدن ضعیفان و ناتوان‌ها، چگونه مجاب و متقاعد می‌شوند از بی‌عدالتی‌شان، حتی از لغزش کاری خودشان.
آدمی اغلب آنچه او را کاسته است، می‌ستاید. آنچه او را به دردسر انداخته است، چیزی که به برخی فرقه‌ها یا به خدا جواز قانونی تسلط بر او را می‌دهد. او هم‌زمان با مازوخیسم و اراده قدرت چنین می‌کند. ایده قدرت را دوست دارد (خواه بر او حکم راند یا تسلیم او گردد).
و ایده آزادی، از تنهایی در میان جهان (رابینسون)، آن را نیز دوست دارد و غرق ستایش آن است. او تندیسِ “شکارچی مرجح است بر قربانی” را دوست دارد، یک حیوانِ نسبتاً قدرتمند و باهوش بودن، یک حیوان، یکی از بهترین استعدادها. در رابطه‌اش با جهان او یک ورزشکار است.

فرانسیس پونژ. قدرت زبان. یادداشت 21 اوت 1951

درباره‌ی حسین مکی‌زاده

حسین مکی زاده تفتی. مترجم آثار تد هیوز، هرولد نورس، فرانسیس پونژ، آلن گینزبرگ، دیگر شاعران نسل بیت و .... که هیچ کدام از آثارش اجازه‌ی چاپ نیافته است. او شاعر و مترجمی کهنه‌کار است که سال‌ها در زمینه‌ی شعر جهان مشغول به تحقیق و ترجمه بوده است.

یک یادداشت

  1. زیباترین خود را درونشان یافتم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.