کلمات تو ، انسان بودند

کلمات تو ، انسان بودند


دیر هنگام
در شبی پاییزی
پُر هستم از کلمات تو

کلماتی ابدی
همانند زمان، همانند ماده

برهنه ، چنان چشم
سنگین، به سان دست
و درخشان، همانند ستاره ها

کلمات تو، سوی من آمدند
کلماتی از قلب ُ ذهنت
از پوست و استخوان ات

کلمات ات ، تو را آوردند
آن کلمات؛
مادر
زن
و دوست بودند

کلمات تو
امیدوار،
غم انگیز،
مسرور
و قهرمان بودند

کلمات تو
انسان بودند

درباره‌ی سیامک تقی‌زاده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.