معشوق من!
باز ماهِ سپتامبر
و چهره ی تو که آرام آرام
گرفته می شود
ما که زمان را
در میان حصارهایی محدود کرده ایم
“در آستانه ی غبار آلود خواسته های مان”
زمانی که
شبیه شعرهای ناتمام، بی انتهاست
در میان حصارهایی محدود کرده ایم
“در آستانه ی غبار آلود خواسته های مان”
زمانی که
شبیه شعرهای ناتمام، بی انتهاست
بیان ِ بعضی غم ها
به این می ماند که انگار
جریان نهری را متوقف کرده
و با آن سخن بگویی
از این رو نیست مگر
که همیشه
اندوهی چنان غمگینی عصر
در عشق های مان
دیده می شود
با درود فراوان
ای کاش متن زبان اصلی شعرها را می گذاشتید تا به درک بهتر شعر کمک کند.
با سپاس از ترحمه های روان و زیبا