نغمه

نغمه


در ستايش لوپه د ِ وِگا

بر كناره‌هاى رود
شب را بنگريد كه در آب غوطه مى‌خورد.
و بر پستان‌هاى لوليتا
دسته‌گل‌ها از عشق مى‌ميرند.

دسته گل‌ها از عشق مى‌ميرند.

بر فراز پل‌هاى اسفندماه
شب عريان به آوازى بم خواناست.
تن مى‌شويد لوليتا
در آب ِ شور و سنبل ِ رومى.
دسته‌گل‌ها از عشق مى‌ميرند.

شب ِ انيسون و نقره
بر بام‌هاى شهر مى‌درخشد.
نقره‌ى آب‌هاى آينه‌وار و
انيسون ِ ران‌هاى سپيد تو.

دسته گل‌ها از عشق مى‌ميرند.

درباره‌ی احمد شاملو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.