دریا یک غفلت است،
یک ترانه، یک لب.
دریا یک عاشق است،
مومنانهجوابی به آرزو.
به بلبل میماند دریا
و امواجش، پر و بالند،
تکانهایی که میبالند
تا ستارگان سرد.
نوازشهایش رویاست
درِ مرگ را اندکی میگشاید.
ماههای در دسترس است
حیات فراتر است.
بر پشتهای سیاه
کیف میکنند امواج.
: لوییس سرنودا