ناپدید شدگان

ناپدید شدگان


برای نلی زاکس

زمین نبود که آنها را بلعید، هوا بود آیا؟

به سان شن ها بی شمار بودند اما شن نشدند

بلکه هیچ شدند

و فراموش

 دسته دسته و اغلب دست در دست

به سان دقایق، به شماره بیش از ما

اما نه یادمانی، نه ثبت شده در جایی

نه بر خاک نشانشان خواندنی

بلکه ناپدید

با نامها و قاشق ها و کف پاهایشان

بر آنان تاسف نمی خوریم

چرا که به خاطر نمی آریم شان

آیا زاده شدند، گریختند، جان سپردند؟

کسی بر غیابشان آگاه نشد

جهان بی خلل است

به هم پیوسته از آنچه در آن نیست

از ناپدید شدگان .

آنان همه جا هستند

بدون غایب ها، هیچ چیز وجود نمی داشت

بدون فراریان، هیچ چیز ثابت نمی بود

و بدون فراموش شدگان، هیچ چیز قطعی .

ناپدید شدگان عادلند

ما نیز اینگونه از جهان محو می شویم

درباره‌ی فرشته وزیری نسب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.