خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry دوست دارم به تو بی نام و بی شهرت اندیشه کنم. تنها یک زن، مثل ابر که ابر است.
دوان دوان در هوای آبی، با اسب طلایی‌ات، مواج بر گوشت سفید و بنفش‌ات، چسبیده به آب، پایین پرندگان سبز.
تنها یک زن، بی هیچ نشانی از حال، چنان گل سرخ که گل سرخ است.
تنها یک زن
اثری از : خوان رامون خیمه نز محسن عمادی
