هرچه عمر بلندتر
به رویا شبیهتر.
ای دلِ مجروح،
عنقریب آرام خواهی گرفت
سبکبار
به زیر سنگینترین تاج گل نسیان
با شکوفههای کوچک خاطره.
تنها در هيئت یک میهمان
یا نزدیکترین دوست مرگ
همه چیز، خواهد زیست.
اگرچه-
پیچک لایزال
کمر به نگاهبانی اتاقت
خواهد بست.
ای دلِ مجروح
اثری از : رابه انکل محسن عمادی