درختی تنها

درختی تنها


بی‌کران دشتی و بر آن
تک‌درختی.
بادهای پاییز
چنان تندبادهای تندرا
جبارانه می‌وزند.
چنان صفیر شلاقی بی‌رحم
با آرایه‌ی میخ‌ها بر تسمه
و باد برمی‌درد
سرشاخه‌های نرم
سرشاخه‌های بلندش را.

افسوس که تنها همین درخت است
بر این دشت رنجور
و بال‌های مومی زمستان
بر آن سایه می‌افکند به ضیافت و سور
آن‌جا که کودکان، به گاه تابستان
در ظل آفتاب
گل می‌چیدند در سایه‌‌ و
با توت‌ها گردنبند می‌بافتند.

افسوس که تنها بر همین درخت
دو سهره‌ لانه‌ می‌کردند به چهچهه
مکانی برای زیبایی ممنوع،
شرم، نجوا و بی‌خودی.
و اگر روزی زارعی سرگردان ‌
در نبرد بی‌امان‌اش با خاک
این درخت را می‌دید
به مهرش می‌خواند که نگاهبان این مکان است.

بی‌کران دشتی و بر آن
تک‌درختی.
بادهای پاییز
چنان تندبادهای تندرا
جبارانه می‌وزند.
از شرق، بوران می‌آورند و
از اعماق شمال، برف.
درختِ تنها می‌موید
می‌لرزد
بر زمینی که به دست باد
تسخیر شده‌است.

درباره‌ی محسن عمادی

محسن عمادی (متولد ۱۳۵۵ در امره، ساری) شاعر، مترجم و فیلم‌ساز ایرانی است. عمادی در دانشگاه صنعتی شریف، رشته‌ی مهندسی رایانه را به پایان رساند. فوق لیسانس‌اش را در رشته‌ی هنرها و فرهنگ دیجیتال در فنلاند دریافت کرد و تحصیلات تکمیلی دکترایش را در دانشگاه مستقل ملی مکزیک در رشته‌ی ادبیات تطبیقی پی گرفت. او مدیر و صاحب امتیاز سایت رسمی احمد شاملوست. اولین کتابِ شعرش در اسپانیا منتشر شد و آثارش به بیش از دوازده زبان ترجمه و منتشر شده‌اند. عمادی برنده‌ی نشانِ افتخار صندوق جهانی شعر، جایزه‌ی آنتونیو ماچادو و جایزه‌ی جهانی شعر وحشت در اسپانیا بوده‌است و در فستیوال‌های شعرِِ کشورهایی چون فرانسه، اسپانیا، مکزیک، آمریکا، هلند، آلمان، پرتغال، برزیل، فنلاند و ... شعرخوانی کرده‌است. در حال حاضر ساکن مکزیک است. وی اداره تارنمای رسمی احمد شاملو و نشر رسمی الکترونیکی آثار شاملو از جمله «کتاب کوچه» را بر عهده دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.