لباسهایمان فرسودهاند
کفشهایمان پاره و
حرفهایمان تکراری…
به چشمهای هم نگاه میکنیم
غذای سرد را میبلعیم
و گاه کلمهای در هوا میلرزد
مثل پرهای پرندهای
که سرش را بریدهاند.
اثری از : لولیتا لهشاناکو محسن عمادی
لباسهایمان فرسودهاند
کفشهایمان پاره و
حرفهایمان تکراری…
به چشمهای هم نگاه میکنیم
غذای سرد را میبلعیم
و گاه کلمهای در هوا میلرزد
مثل پرهای پرندهای
که سرش را بریدهاند.