صدا

صدا


 آنان یکدیگر را ناقص می کنند

شکنجه می دهند

با سکوت، با کلام

 

انگار که عمری دیگر دارند

برای زیستن

که چنین می کنند

انگار که از یاد برده اند

بدن هایشان

در سراشیب مرگ است

که درون آدم ها

چه آسان خرد می شود

 

بیرحم نسبت به یکدیگر

آنان ضعیف ترند

از جانوران و گیاهان

 

با یک کلمه

آنان را می توان کشت

با یک لبخند

با یک نگاه

درباره‌ی کامیار محسنین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.