اگر میخواهید رنگ آبی بسازید
قطعهای از آسمان بر دارید و در دیگچه بیندازید
به آن بزرگی که روی شعلهی افق را بپوشاند.
درونِ آبی، کمی از سرخیِ صبحِ سحر را هم زنید
تا حل شود. همه چیز را بریزید
درونِ کاسهای برنجی که خوب شسته شده باشد
تا تمام ناخالصیهای بعدازظهر را زائل کند.
عاقبت، تکههای طلا را غربال کنید
از ماسهی نیمروز، تا رنگ ته کاسه بچسبد.
برای جلوگیری از جدا شدن رنگها از زمان،
هستهی سوختهی هلو را در مایع بیندازید.
از هم میپاشد و هیچ نشانهی نمامی
به جای نمیگذارد، حتا ردی اُخرایی ــ از خاکستر سیاه ــ را
بر سطحی طلایی. بعد میتوانید رنگ را بالا بیاورید
تا سطح چشمانتان و با آبی خالص مقایسهاش کنید.
دو رنگ آنقدر شبیه به هماند
که از یکدیگر بازشان نمیشناسید.
این کاری بود که من کردم ــ من، ابراهیم ابن یهودا ابن حییم،
منور کنندهی شهر لوله. و من این دستور را به ارث گذاشتم
برای هر کس که یک روز بخواهد آسمان را تقلید کند!
۱۹۹۴
توضیح: ابراهیم ابن یهودا ابن حییم عالمی یهودی بود که در سال ۱۲۶۲ میلادی مقالاتی در باب رنگ را در شهر لوله در پرتغال به رشته تحریر در آورد.
درباره شاعر: متولد ۱۹۴۹ در روستای مکسیلهوئرا گرانده در پرتغال؛ تحصیل و سپس تدریس ادبیات در دانشگاه لیسبون؛ و رایزن فرهنگی پرتغال در پاریس از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۴. آثارش به زبانهای مختلف ترجمه شدهاند و جوایزی متعدد را برای او به ارمغان آوردهاند.