تمامی گناهانت را میآمرزم نمیتوانم اما، دو گناه از آن انبوه را ببخشايم: شعری که نجوا میکنی با خود و بوسهی پرسروصدايت را هی گناه! خوش باش، و هر سال شکوفه کن. نصيحت مادرم را اما از ياد نبر: عزيزکم ! بوسه، مال گوش نيست فرشتهی من! آواز، مال چشم نيست.
