خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry همه‌ی تنم پشمالو شده می‌ترسم آن‌ها به خاطر پوستم مرا شکار کنند. پیراهن رنگارنگم، هیچ معنای عشق نمی‌دهد مثل عکس هوایی یک ایستگاه قطار است. شب‌هنگام تنم زیر ملافه گشاده‌است مثل چشم‌های زیر چشم‌بند کسی که منتظر شلیک است. بی‌قرار، باید آواره باشم گرسنه‌ی زندگی، خواهم مرد. دلم می‌خواست آرام باشم، مثل خاک‌پشته‌ای که همه‌ی شهرهایش ویران شده‌است و خاموش درست مثل یک مقبره.
