چشم‌انداز

چشم‌انداز


پهنه‌ى زيتون‌زار
همچون بادزنى
بسته مى‌شود و مى‌گشايد.
بر فراز زيتون‌زار
آسمانى فروريخته،
و بارانى تيره
از ستاره‌گان سرد.
بر لب رود
جگن و سايه روشن مى‌لرزد.
هواى تيره چنبره مى‌شود.
درختان زيتون
از فرياد
سنگين است،
و گله‌يى از
پرنده‌گان اسير
دُم ِ بسيار بلندشان را
در ظلمات مى‌جنبانند.

درباره‌ی احمد شاملو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.