بایگانی نوشته‌های کریستینا په‌ری روسی

وقتی در شهرهای ناشناس
باران می‌بارد
آبی که فرومی‌بارد
با من از چیزهایی می‌گوید…

خدا خفته است
و در خواب
هذیان می‌گوید.
ما کلمات آن خداییم
پریشان
که …

حالا که همه‌ی دنیا بر آن است که در آینده زندگی کند

من و …

زنان
کتاب‌هایی هستند که بایدشان نوشت
پیش از مردن
پیش از بلعیده شدن
پیش …

یکی ‌گفت: نمی‌آیی
پس بگذار بروم.
دیگری گفت: از نیامده نمی‌شود رفت
به نرفته …

گفتی مرا شناختی
در رویای شماره‌ی هشت
سمت چپ
بین کابوس موج و حشره…

کشور به کشور
تبعید
یک رودخانه‌ی کور است.
در خیابان‌ها سرگردان‌اند‌
هنوز زبان تازه‌ …

خون به رود نخواهد ریخت
اگر رود مکانش را تغییر دهد
و پرندگان آبی،…

به من آموخت
تا به زبان تاریک پرنده‌ای انگلیسی
بگویم:
تیک یور هند!
به …

نه هیچ کلمه‌ای هرگز
و نه هیچ بحثی
نه از فروید و نه از …

در چندین کیلومتر فاصله
هیچ‌کس نمی‌تواند وفادار بماند.
نه درختی که می‌کاریم،
نه کتاب …

نامه‌ی مادر:
«و اگر همه بروند، دختر من،
چه‌کار خواهیم کرد،
ماهایی که می‌مانیم؟»…

یک خانه
یک دنج
یک صندلی
یک چراغ
یک درختچه‌ی برگ نو
صدای دریا…