یک شعر عاشقانه نابخردانه | جان یائو

یک شعر عاشقانه نابخردانه | جان یائو


بیا با من زندگی کن

تا بنشینیم

 

روی صخره‌ها

کنار رودخانه‌های کم‌عمق

 

بیا با من زندگی کن

تا میوه‌ی بلوط بکاریم

 

در دهان یکدیگر

و این آیین ما شود

 

برای سلام گفتن به زمین

پیش از آنکه پرت‌مان کند

 

دوباره به میان برف‌ها

و حفره‌های درون‌مان

 

لبریز شود از

ناگواری‌ها

 

بیا با من زندگی کن

پیش از آنکه زمستان دست بکشد از

 

تنها بالشتی

که آسمان تا به امروز بر آن سر گذارده

 

و حفره‌های درون‌مان

لبریز شود از برف

 

بیا با من زندگی کن

پیش از آنکه بهار

 

این هوا را ببلعد و

و پرندگان آواز بخوانند.

درباره‌ی آزاده کامیار

آزاده کامیار در دی ماه ۱۳۵۹ در شهر شاهی به دنیا آمد. رشته‌ی ترجمه را در دانشگاه تا کارشناسی ارشد دنبال کرد، چند سالی علاوه بر ترجمه در دانشگاه آزاد ترجمه تدریس کرد، حالا اما فقط مترجم و ویراستار تمام وقت است. گاهی نیز کارگاه‌های ترجمه برگزار می‌کند. اولین اثرش در مجله کارنامه منتشر شد. با مجلات عصر پنج‌شنبه، شوکران، نویسار، آزما و همشهری داستان و ... ادامه یافت. نخستین اثر رسمی‌: مجموعه شعرهای لیندا پاستان با عنوان «دوئتی برای یک صدا« (نشر چشمه). آثار بعدی: مجموعه شعرهای لی‌ یانگ لی با عنوان «کتاب شب‌هایم» (نشر حکمت کلمه)، مجموعه شعرهای لئونارد کوهن با عنوان «کتابِ خواستن« (نشر حکمت کلمه)، کتاب «در دام کمال‌طلبی» نوشته روان‌شناس و اسطوره‌شناس کانادایی ماریون وودمن (نشر هیرمند). مجموعه شعرهای ایلیا کامینسکی با عنوان «رقص در اودسا»، کتابی که به‌گفته‌ی وی برایش حکم کتاب مقدسش را دارد، از دروازه‌ی ارشاد درون رفت و به در نشد. پس تبدیلش کرد به کتاب الکترونیکی و حالا در وب‌سایت شخصی‌اش در دسترس است. از این کتاب‌ها هویداست علاقه‌ی اصلی‌اش شعر و اسطوره است، که برای وی مترادفند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.