خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry 
مردی که دندان ندارد
نمیتواند برقصد.
مردی که چشم ندارد
نمیتواند بگوید: بونژو مادام!
روز قشنگیه:
بم لطف کن و بکشاش!
مردی که شلوار ندارد
نمیتواند بین مردم قدم بزند.
مردی که کسی را ندارد
نمیتواند گریه کند.
مردی که کسی را ندارد
نمیتواند گریه کند. نمیتواند گریه کند.نمیتواند گریه کند.
(این را سهبار باید تکرار کرد.)
مردی که بالش ندارد
باید بر کفل فاحشهای بخوابد.
مردی که سقف ندارد
باید الفبای ستارگان را یاد بگیرد.
مردی که بی دیوار
باید که بایستد در برابر باد،
مردی که بی گوشت
باید که به قصابی،
مردی که بیخدا
باید که به کلیسای سکوتهای قدسی…
