برای حرف زدن با من

برای حرف زدن با من،
انزوا پیشه می‌کنی
از خویش بیرون می‌شوی
تا با کلمات خود روبرو شوی.

– هرچه مال تو نیست را دنبال می‌کنی
چون به تو جان می‌بخشند-

حرف می‌زنی تا بهتر شوی
و نمی‌دانی درست وقتی کلمات را از یاد می‌بری بهتری.
وقتی آن‌ها در تو خاموش می‌مانند
سودایی و مفقود
میان تو و من.
بس دور از تو و بس دور از من:

درک ناشده.