تا به امروز، صورتی نداشتم
چنین آرام
چنین غمناک
چنین نزار
نه چشمهایم چنین خالی بودند
نه این دهان، چنین تلخ.
دستانی بیتوان نداشتم
چنین ساکن
چنین سرد
چنین بیجان
با من دلی اینچنین نبود
که حتی خودش را نشانم ندهد.
چنان آسان
چنان محکم
چنان ساده درنیافتهام این دگرگونی را.
در کدام آینه گمکردهام
چهرهام را؟