اگر

اگر


عاشقت می‌شدم، اگر فرشته نبودی
می‌بلعیدم تنت را و
خاک را وجب به وجب اکتشاف می‌کردم.
اگر تنی داشتی
نزدیک و نزدیک‌تر می‌آمدی
می‌خواستی فرشته نباشی.
اکسیژن می‌سوزد
تو خود را می‌سوزانی به نیتروژن که نمی‌سوزد.
فرشتگان می‌سوزند
تو را مردمانی می‌سوزانند که خود نمی‌سوزند.
ترحم از مد افتاده است
ترحم و فرشتگان به هم می‌آیند.
اگر فرشته نبودی می‌خواستم عاشقت باشم
متجاوزانه
آن‌‌سان که زنان، مردانی را دوست می‌دارند که فرشته نیستند،
زنان این‌گونه عشق می‌ورزند و باز هم عاشق می‌شوند
نیتروژن مایع همیشه مسئله‌ساز است
نیتروژن مایع، ماده نیست،
چین و شکن دارد، آزار می‌دهد
مه می‌شود، بخار می‌شود، تیره می‌شود، خفه می‌کند
اشتیاق اما
ناپدید نمی‌شود.

درباره‌ی محسن عمادی

محسن عمادی (متولد ۱۳۵۵ در امره، ساری) شاعر، مترجم و فیلم‌ساز ایرانی است. عمادی در دانشگاه صنعتی شریف، رشته‌ی مهندسی رایانه را به پایان رساند. فوق لیسانس‌اش را در رشته‌ی هنرها و فرهنگ دیجیتال در فنلاند دریافت کرد و تحصیلات تکمیلی دکترایش را در دانشگاه مستقل ملی مکزیک در رشته‌ی ادبیات تطبیقی پی گرفت. او مدیر و صاحب امتیاز سایت رسمی احمد شاملوست. اولین کتابِ شعرش در اسپانیا منتشر شد و آثارش به بیش از دوازده زبان ترجمه و منتشر شده‌اند. عمادی برنده‌ی نشانِ افتخار صندوق جهانی شعر، جایزه‌ی آنتونیو ماچادو و جایزه‌ی جهانی شعر وحشت در اسپانیا بوده‌است و در فستیوال‌های شعرِِ کشورهایی چون فرانسه، اسپانیا، مکزیک، آمریکا، هلند، آلمان، پرتغال، برزیل، فنلاند و ... شعرخوانی کرده‌است. در حال حاضر ساکن مکزیک است. وی اداره تارنمای رسمی احمد شاملو و نشر رسمی الکترونیکی آثار شاملو از جمله «کتاب کوچه» را بر عهده دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.