کنار من باش،
نزدیک،
تنها آنوقت
سردم نیست.
سرما میخروشد
از اقصای فضا
به درون.
ابهتِ او را میبینم و
خردی خود را.
آنوقت در مییابم نیازم را
به بازوان گرهکردهات:
دو شعاع نورِ کائنات.
اثری از : محسن عمادی هالینا پوشویاتوسکا
کنار من باش،
نزدیک،
تنها آنوقت
سردم نیست.
سرما میخروشد
از اقصای فضا
به درون.
ابهتِ او را میبینم و
خردی خود را.
آنوقت در مییابم نیازم را
به بازوان گرهکردهات:
دو شعاع نورِ کائنات.