خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry 
سالها پیش هم
بلبل می خواند
به نغمه یی خوش
از آن که ما با هم بودیم
می خوانم و توانم نیست که بگریم
و می بافم در تنهایی
صاف و روشن تارهایی
تا آن زمان که ماه می تابد
آن زمان که با هم بودیم
بلبل می خواند
اکنون اما نغمه اش مرا یاد آورست
که تو از برم رفته ای
تا آن زمان که ماه بتابد
به تو می اندیشم
و صاف و روشن است دلم
