روغن آبی بر زبانت، بذرهای سیاه در رگهایت. در آخرین نمادها، خلوص بیمعنا را میبینی.
خلسهی سالیان پیری است. نور اندر نور، الکل
بدون امید.
اثری از : آنتونیو گاموندا محسن عمادی
روغن آبی بر زبانت، بذرهای سیاه در رگهایت. در آخرین نمادها، خلوص بیمعنا را میبینی.
خلسهی سالیان پیری است. نور اندر نور، الکل
بدون امید.