در باغ، گلهای داودی در حال مرگ بودند
به مانند آرزوها که تو آمدی. با خونسردی
خندیدی، به مانند گلهای کوچک سپید.
خاموش، برایت خوش ترین ترانه را ساختم
از تاریکی اعماق وجودم
و گلبرگها بالای سرت آن ترانه را خواندند.

گلهای داوودی
اثری از : کامیار محسنین کوستاس کاریوتاکیس