ترانه

ترانه


مادر!
هیچ زنی مرا از تو ندزدید
ترانه‌ها
مرا از همه‌ی زنان ربودند
مرا به مالاگا کشاندند
بر گور ترانه‌ای در مالاگا گریستم
با ترانه‌ای دیگر در سویل زاده شدم
ترانه‌ها در آغوش برفی زنان دفن می‌شدند
بر دامن رنگی تو جوانه می‌زدند.

مادر!
من آن چشم‌های سبز مالاگایی را می‌خواهم
«دندون رو جیگر بزار، اونا مال تو ان»
من پوست مهتابی شهزاده‌ی سویل را می‌خواهم
«زود باش! بزرگ شو! اونام مال تو ان»
چشم‌های هیچ زنی در مالاگا سبز نبود
در سویل شهزاده‌ای نبود.

مادر!
گل سرخی در دست و
بستری از بنفشه نداری
این زخم، این گلوله و این برف
در ترانه‌هایت نبود
حالا کجا بروم از سویل؟

درباره‌ی محسن عمادی

محسن عمادی (متولد ۱۳۵۵ در امره، ساری) شاعر، مترجم و فیلم‌ساز ایرانی است. عمادی در دانشگاه صنعتی شریف، رشته‌ی مهندسی رایانه را به پایان رساند. فوق لیسانس‌اش را در رشته‌ی هنرها و فرهنگ دیجیتال در فنلاند دریافت کرد و تحصیلات تکمیلی دکترایش را در دانشگاه مستقل ملی مکزیک در رشته‌ی ادبیات تطبیقی پی گرفت. او مدیر و صاحب امتیاز سایت رسمی احمد شاملوست. اولین کتابِ شعرش در اسپانیا منتشر شد و آثارش به بیش از دوازده زبان ترجمه و منتشر شده‌اند. عمادی برنده‌ی نشانِ افتخار صندوق جهانی شعر، جایزه‌ی آنتونیو ماچادو و جایزه‌ی جهانی شعر وحشت در اسپانیا بوده‌است و در فستیوال‌های شعرِِ کشورهایی چون فرانسه، اسپانیا، مکزیک، آمریکا، هلند، آلمان، پرتغال، برزیل، فنلاند و ... شعرخوانی کرده‌است. در حال حاضر ساکن مکزیک است. وی اداره تارنمای رسمی احمد شاملو و نشر رسمی الکترونیکی آثار شاملو از جمله «کتاب کوچه» را بر عهده دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.