زیر قلم تو صفحه سپیدم
کلمات را در خود میکشم. صفحه سپید نانوشتهام من
نگهبان داشتهها و نداشتههایت.
داراریی تو در من افزون میشود تا همیشه.
جنگلم من، خاک سیاه پر مایه
تو نوری تو نمنم بارانی.
تو سرور و سالاری، کلمه خدایی
خاک سیاه پر مایهام من، صفحه سپید نانوشتهام من.