كمانداران ِ عبوس
به سهويل نزديك مىشوند.
گوادل كوير بىدفاع.
كلاههاى پهن ِ خاكسترى
شنلهاى بلند ِ آرام.
آه، گوادل كوير!
آنان
از دياران ِ دوردست ِ پريشانى و ذلت مىآيند
گوادال كوير ِ بىدفاع.
و به زاغههاى تنگ و پيچ ِ عشق و بلور و سنگ
مىروند
آه، گوادل كوير!