بایگانی نوشته‌های ایلا کیویک آهو

خاموش شدم
بر هرچه بسیار می‌گویم.
اما شوکران،
شوکران آبی و تاتوره
سخن گفتند.…

پروانه‌های آبی،
چشم‌های کودک
می‌نشینند
بر آلاله‌های زیبا.

قدم‌‌های هرسال اما
به بیرون چمنزار …

می‌خواهم بر بارانداز بنشینم
تنها با دریاچه
وقتی تاریک می‌شود و
باد آرام می‌گیرد …

کلمات نمی‌توانند کوه‌ها را جابه‌جا کنند
حتی توان ندارند
در خانه‌ام را بگشایند.
از …

درختی بودم اگر
می‌دریدم خود را بر ریشه‌هایم
زیر پنجره‌ات.

زنم من!
تو را …

از آن‌روزهاست
که همه‌چیز حقیر است و
توفنده‌‌موج ناچیزی می‌گردد
دور زبان کوچک خاک.…