بایگانی نوشته‌های لئونارد ناتان

در ايتاکا زنی بود
که هر شب آرام آرام می‌گريست
درمانده، در اتاق بغلی …

روی تکه‌ای دستمال دستشویی
شناور در شاش پایین‌نرفته
نقش کامل لب‌های یک زن.

خوش …

خوب، پس من ناپلئونم و تو، تو قرار است ژاندارک باشی. من تازه از …

از میان پنجره‌ی باز غروب، در اواخر تابستان زنی گریه می‌کند، آی آی آی! …

چتر سياهي پيچيده در ژرف‌ترين صبح در سرسرا انتظار مي‌كشد اشك‌ها بر شانه‌هايش خشك …