بایگانی نوشته‌های ولادیمیر هولان

مرد، حضور زن را احساس کرد
زن نیز چیزی را انکار نکرد
با مرد …

اگرچه همیشه مرا می‌فریبی عشق‌ من
هماره در من حاضری، بی‌تردید!
چون آبشار
که …

بسیاررنج برده‌ام از فرومایگی‌ات
و اگر هنوز خود را نکشته‌ام
تنها از آن‌روست
که …

چه مایه زیباست آن صنوبر سفید پیر
بر تپه‌ی کودکی‌ات
که امروز به دیدارش …

همان‌دم است که کشیش به عشای ربانی می‌رود
روی پشت شیطان
آن‌دم که کیف …

نه! حتی هومر، در برابر هلن
چنین احساس فلاکت نکرد
‌وقتی عاشق‌اش شد،
چون …

آری، دیگر صبح است…
به زیرپیراهن چرکی شباهت می‌برد
بر تن شسته‌ی زنی زیبا……

نابسامانی زمین و
از این‌رو نابسامانی انسان
تنها وقتی درک می‌شوند
که زانو می‌زنی.…

بهتی عریان،
تمام کلمات‌ام را ویران می‌کند.
مکالمه‌ای درباره‌ی تن یک زن…
آگاه از …

به خاطر زیبایی، یا به‌ خاطر عشق؟
به خاطر زیباییِ ‌بی‌سرور
یا با تقوای …

چه با خود می‌آورد این باد شبانه؟
باران، برف یا یک نامه‌ را؟
یک …

ضربه‌هایی بر پنجره بیدارم کرد
رفتم ببینم کیست.
فقط شب بود،
یک بید مجنون …

یک روز میهمان و
سپس بیگانه و
سرانجام، شبحی بی‌قرار.

همیشه مشتاق قطعیت بوده‌ام.…

نه از سر عفو
چراغی در دست
قدم می‌نهد جوان
به میان غار کلمات……

در رویاهایت
کسی می‌گوید: هزار سالِ پیش…
نه بیش و نه کم: هزار سال …

اخلاق در ما دائمی‌ست.
لحظه‌ای نیست
که خلاف این را ثابت کند
این‌را که …