پنجاه و یکم: شعری از مارک استرند

شب‌ها می شود ازکناررودخانه به آغوش توآمد
می شود کناررودخانه را بوسید
آغوش تو را جاری کرد
می شود حتی آنقدر درون آغوش تو ماند
تا رودخانه ای جاری شود
شب‌ها می شود یک گره کور روی گردن خود زد
ودرون رودخانه افتاد
اما وقتی که افتادی تازه خواهی فهمید که آغوش توبوده
شب‌ها می شود ازکافه تا خانه را سوارقایقی شد
که روی آغوش تو روان است
وآنقدر خیس شوی که رودخانه را هم حتی خیس کنی
شب‌ها می شود
درون جریان تو پنهان شد
حتی اگر رودخانه ای خشک باشی

مارک استرند متولد 11 آوریل 1934 درجزیره پرنس ادوارد کانادا می باشد ، او شاعر توانمندی ست که اعتقادخاصی به آفرینش زبان دارد. استرند شاعر سورئالیسم خلاقانه خویش است . او نگاه خاصی به خودنگاری وخودکاری درسورئالیسم دارد که سبک ویژه خود را خلق می کند. استرند شاعر رهایی زبان درمعناست . او به جستجوی معنایی می رود که درمتن هستی نهفته است وازاین ره آورد ، ادبیتی را نشان میدهد که هرجلوه آن درجای خودنشسته است .استراند گاهی چنان درخویش غرق می شود که انگارتمام جهان پیرامونش را درون خودش خواهددید واینگونه می سراید .