گفتی که فردا…
و من از نگاهت دریافتم:
میخواهم دنیایی دیگر را ببینم
دیگر و گسترده تر
با هستیهای گوناگون در اطرافش
مبهوتم
چه گونه شرح دهم نیم نگاه تو را
بی کم و کاست
ژرفای نگاهت را آرامشی ست
– با عشق به انسان –
برآمدهی محکومان به زندگی و به مرگ
گفتی که فردا…
میدانم که گفتی
شاید
هنوز هم
فردایی هست.