آلگرو | توماس ترانسترومر

هایدن می‌‌نوازم پس از یک روز سیاه
و گرمایی ساده و بی‌ریا در دستانم حس می‌کنم.
کلیدها همراه‌اند و چکش‌های نرم در کار.
نوا سبز است و با نشاط و آرام.

نوا می‌گوید آزادی وجود دارد
و کسی‌ هست که به قیصر مالیات نمی‌پردازد.

دستانم را سخت در جیب‌های «هایدنی»ام فرو می‌کنم
و ادای کسی‌ را در می‌‌آورم که آرام به دنیا می‌‌نگرد.

پرچمی‌ «هایدنی» می‌‌افرازم به این معنا:
«تسلیم نمی‌‌شویم اما طالب صلح‌ایم».
موسیقی‌ خانه‌ای شیشه‌ای‌ست بر فراز یک شیب
که در آنجا سنگ‌ها غلتان‌اند و در پرواز.
و سنگ‌ها به درون این خانه می‌‌غلتند اما،
دیوار‌های شیشه‌ای می‌‌مانند پابرجا.

* آلگرو: علامتی در موسیقی که به معنای سریع‌تر نواختن قطعه است. «آلگرو» از «الگرتو» سریع‌تر و از «پرس‌تو» آرام‌تر نواخته می‌‌شود. [توضیح مترجم] ‌