ترانه‌ی پاییزی

ترانه‌ی پاییزی


 

هق‌هقِ درازِِ ویلون‌های پاییز

با نوایی بلند و نه دل‌انگیز,

قلبم را جریحه دار می‌کند.

 

آنگاه که ساعت زنگ می‌زند

من بی‌نفس, از چهره‌ام رنگ می‌پرد

یادِ گذشته می‌کنم و اشک می‌چکد.

 

خود را به بادِ سهمگین می‌سپارم

تا بَرَد مرا به هر سویی که خواهد

چونان برگی که بر خاک می‌فِتَد.

درباره‌ی سارا سمیعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.