دیوارها به عقب میروند
و میخانهها،
رهایی را
هماینک نفس بکش،
تنها با زندگیات.
چون ابر بر هوا،
چون نور به بامداد،
به زمین بنگر
سراسر
گشاده پیشاپیش نهالات.
آزادی بیشتری به کف آوردی
بیهیچکس
و به چشمات
چون فتحی به نظر میرسد
متروک،
چون تصویری از مرگ.